Op zaterdag 6 april mochten de Toppers aantreden voor de laatste uitwedstrijd van het seizoen 2018/2019. De bestemming was Emmeloord alwaar Vovem’90 de plaatselijke volleybalvereniging is. Een eerste treffen tegen deze ploeg werd met 3-1 beslecht in het voordeel van BANZO/Side-Out heren 2, maar toen was laatstgenoemde ploeg nog compleet. Deze ronde moesten de Toppers het doen zonder Rik Belt en Henrik Bril. Fabian Kuiper was wel aanwezig maar trok, gedwongen door een blessure, het libero shirt aan. Vaste invaller Bart Weijdema werd wederom bereid gevonden om de gaten op te vullen.

De lange eentonige weg werd met meerdere auto’s aanvaard maar allen waren op tijd aanwezig in de sporthal. Enkele Toppers spraken op voorhand vol lof over de plaatselijke sfeervolle kantine maar inmiddels is Emmeloord gericht op de massa. Een enorme moderne en saaie kantine verwelkomde de mannen uit Slagharen die eigenlijk liefst linea recta weer naar ’t Noorderslag wilden vertrekken. Toch werd besloten om eerst de wedstrijd uit te spelen.

Op het veld werden de mannen in het rood begroet door nagenoeg de complete selectie uit Emmeloord. De thuisploeg werd afgemaakt door twee talenten uit de jeugd die mee mochten doen. Ietwat geïntimideerd door de tegenstander en de enorme hal begonnen de Toppers aan hun warming-up om vervolgens de wedstrijd te starten in de inmiddels bekende opstelling (want ze hebben ook niets anders).

Bij aanvang van de eerste set was al duidelijk dat de “flow” er niet goed inzat bij de Toppers. Nagenoeg alle spelers haalden hun eigen spelniveau niet en er was een grote foutenlast. Toch bleven de ploegen goed aan elkaar gewaagd maar gezegd moet worden dat Vovem’90 hun afspraken het beste na kwamen en daarmee ook de eerste set binnensleepten (25-22).

De tweede set was van hetzelfde laken een pak. BANZO/Side-Out pakte in eerste instantie enkele punten voorsprong maar gaf dit weer weg om vervolgens achter de feiten aan te lopen. Lichtpuntje binnen de eerste sets was wel Bart Weijdema die meermaals zijn progressie liet zien door harde klappers te maken op de diagonaal positie. Toch bleek ook dit geweld niet voldoende om de set binnen te halen, ook nu werd verloren met (25-22).

De start van de daaropvolgende set was verschrikkelijk. De Toppers leken aangeslagen en maakten alleen maar fouten. Binnen no-time keek men tegen een achterstand aan van 12-03! Dit werd doorgezet naar een stand van 23-12. Maar toen kwam Martin Kuiper aan serve….. hij zou dit maar liefst 13 keer doen! Zijn serve bleek zo moeilijk te zijn dat Vovem’90 alle zeilen bij moest zetten maar dat bleek niet voldoende. Anrico Wassing ontpopte zich tot de muur van Slagharen door 3 ballen in zijn eentje af te blokken terwijl Gertjan Bril meerdere ballen hard doch geplaatst langs de verdediging poeierde. Vovem’90 stond erbij en keek ernaar, terwijl de mannen uit Slagharen er steeds meer vertrouwen in kregen. Roy Lamberink riep ergens “dat hij het wel gekker had meegemaakt” maar dat lijkt bijna onmogelijk. Geluiden als: “het kan nog” werden “we gaan het doen” en liep uit tot  “Éenuh!!!!!”. BANZO/Side-Out won de derde set met 23-25 en was op miraculeuze wijze weer opgestaan!

De vierde set verliep vervolgens makkelijk. Vovem’90 baalde van de verloren set en maakte meer fouten dan voorheen terwijl de Toppers weer in het zadel zaten. Met duidelijke cijfers werd een vijfde set afgedwongen (16-25).

Voorafgaande aan de laatste set wandelde de scheidsrechter spontaan weg uit de wedstrijd. Vermoedelijk voor een sanitaire stop (Iets wat Gertjan even ging checken: “moest u poepen scheids?”)  maar ook werd gesuggereerd dat de beste man wel eens een kopstootje kon zijn gaan nemen. Gelukkig kwam hij wel terug om de wedstrijd tot een goed einde te brengen.
De Toppers begonnen wederom sterk maar ook Vovem’90 was erop gebrand om hun laatste thuiswedstrijd van het seizoen tot een goed einde te brengen. Het waren echter de mannen uit Slagharen die lange tijd voor stonden waardoor de coach van Vovem’90 twee time-outs achter elkaar (u leest het goed) nodig had om de boodschap aan zijn mannen over te brengen.  En waar fout serveren na een time-out killing is, zo is dat helemaal na twee time-outs. Toch overkwam dat de Toppers waarmee Vovem’90 spontaan weer kansen geboden werd, die zij verzilverden. De set ging naar de thuisploeg met een stand van 17-15.

Helaas voor de gasten dus een verlies maar dit leidt niet langer tot een grote wijziging in de ranglijst. Enigszins teleurgesteld vertrokken de Toppers naar de grote leegte van de kantine. De hapjes waren er in orde, net als de biertjes (beide een 8) maar van sfeer en groen gras was geen sprake (een 5).

Enkele Toppers besloten zich voor te bereiden op de aankomende ‘Super Saturday’ in Slagharen door verder Emmeloord in te trekken. In café ‘the Bottom’ werd gepoogd de sfeer er alvast in te krijgen maar ondanks de inzet van uren en energie van de Toppers lukte dit niet helemaal.

Toch ziet men vol vertrouwen uit naar zaterdag 13 april. Eerst zal men proberen Lycurgus aan de zegekar te binden om daarna, met veel lawaai, BANZO/Side-out heren 1 naar de overwinning te schreeuwen. Vervolgens zal het feest nog lange tijd doorgaan in (eigenlijk de beste) kantine van de competitie! (Maar vertel dat niet aan Tonny!)