Sja, das ook wat hé. Pieken op de goede momenten, presteren onder druk, de juiste dingen doen als het er op aan komt…. De toppers zijn in vorm! Althans….., afgelopen donderdag wel. Er is al een tijdje geen verslag geschreven. Dat betekent dat er ook al een tijdje niet gewonnen is. We moeten u dan ook melden dat dit ook zo is. Waar we nu pieken op het juiste moment, stonden we vorige week met een drup aan de neus in Heereveen waar verloren werd van de hekkensluiter. Verloren werd er op het veld, maar ik kan u melden dat er in de kantine ruimschoots gewonnen is. “normaal gezien is’t hiear al om halluf ain uitgestorfean”. De Toppers maakten hieruit op dat dat de sfeer er normaal niet zo goed is, en er niet zo lang door wordt geschonken. Naja dat snappen we ook wel, Fryslan, wat is daar nou te beleven?
Maargoed, we kregen dus afgelopen donderdag de koploper op bezoek. Wie had dat gedacht: van skûtsjesilen tegen de degradant, naar de volle winst tegen de kampioensklant.
Voor de wedstrijd moest zoals elke week weer even de balans opgemaakt worden. De middenmannen keken even op hun eigen schema wie er deze week thuis mocht blijven, Erik is nog steeds niet inzetbaar, en fab trok een liberoshirt uit de kast vanwege wat ongemakken aan het onderstel (die was nog niet bezet in de blessurebingo).
Nadat het net bij elkaar gesprokkeld was, en alle onderdelen verzameld waren kon hij op hoogte gehangen worden. Zowaar dit ging zo vlot dat we een volwaardige warming-up konden inzetten. Tijdens het inslaan konden we constateren dat er in Nieuwleusen iets vaker getraind wordt als in Slagharen. Ook werd opgemerkt door de tegenstander dat er is nieuwleusen nog wél een vast energiecontract is. De Toppers attenderen dan ook bij dezen dat het in t’Noorderslag een graadje kouder is. Wanneer u denkt dat de Toppers hierom massaal met ondershirts en tijgerbalsem in de weer zijn, dat is puur de gemiddelde leeftijd en niet de gemiddelde temperatuur.
Aan het eind van de warmup werden we licht afgeleid van een blessure aan de andere kant van de veldscheiding, bij de wedstrijd van een van onze damesteams viel Anja helaas uit. Beterschap!
Enfin, de wedstrijd zelf dan. Boodschap vooraf: sja, wat moeten we zeggen als je vorige week van de hekkensluiter verloren hebt: dan kan het toch alleen maar beter? We gaan daarom ook zonder enige opdracht het veld in (dit kon ook omdat Peter er niet was). Wel kwamen we er achter dat de heren van Flash niet hun spel kunnen spelen wanneer er druk staat op de passlijn. Hier profiteerde Side-Out van, mede omdat het zelf het rallyspel redelijk goed op orde had. Hier en daar wat slordigheden zorgen wel dat we niet tevreden konden zijn, echter werd de side-out toch goed gehaald waar nodig. Omdat de tegenstander zelf verzuimde druk te leveren werd de eerste set gewonnen. In de tweede en derde set zagen we een soortgelijk beeld waarbij side-out een stabiele serie neerzette in zowel servedruk, passlijn en aanvallende variatie.
En dan: de vierde set. Inmiddels stonden we dus al 3-0 voor, en dan zijn we altijd gemotiveerd om er een 4-0 uit te halen, echter loopt dit nog wel eens anders. Verschillende keren dit seizoen hebben we verzuimd de volle buit te pakken. Is het wellicht door trainingsgebrek? Of is het tankje dan simpelweg leeg? Geen idee.
Dit maal ging het anders. De toppers pakten (weliswaar met minder puntenmarge) de vierde set ook. Die mindere marge had vooral te maken met het eerste deel van de set waarbij er toch 2 opvallende details door de beide scheidsrechters niet gezien werden. De heren van Flash stonden grofweg de eerste 10 punten fout. Na een time-out waar men uitzocht hoe te staan, werd de opstelling gewijzigd en stond de spelverdeler letterlijk de halve set voor aan het net. Vervolgens in de set werd er een bal via de antenne geslagen. Bij protest van side-out noemde de scheidsrechter letterlijk: “ja maar hij raakte de antenne een beetje”.
We moesten er smakelijk om lachen, gezien we niet mochten klagen met de vaker (in ons voordeel) discutabele besluiten van de scheidsrechter.
De Toppers waren tevreden met het spel, het publiek werd bedankt en in de kantine mocht er gevierd dat de volle buit binnen is.
We hadden het er nog over wat er nu te beleven is in Fryslân, maar… er ís een plaats in Overijssel waar er nóg minder te beleven valt, althans, in de kantine hebben we er nog nooit sfeer gezien. Dat komt omdat we de kantine hier nog nooit open hebben gezien. Aankomende woensdag spelen de Toppers er een uitwedstrijd. IJsselmuiden uit, altijd sfeerloos. Naast dat de ballen en flessen meegenomen zullen worden zijn er voor deze dinsdag extra taken uitgedeeld. Topper en facilitair manager Wassing zal voor een kannetje koffie zorgen en naar verluid heeft topper Roy al 2 kratjes bier koud gezet.