Het is woensdagmiddag 16:00 uur, Peter kijkt uit het raam van zijn kantoor naar de werkvloer. Tevreden ziet hij de door hem geperfectioneerde bedrijfsprocessen. Hij kijkt het een tijdje aan, klapt zijn laptop dicht en neemt afscheid van zijn collega’s. Thuis eet hij een hapje met zijn gezin. Op dat moment bekruipt hem een eerste gevoel van onbehagen. Hij negeert dit signaal, pakt zijn tas in en stapt in de sportieve volkswagen van Erik Veltink om zich naar Oldemarkt te begeven voor een sportieve strijd tegen DIOS.

Bij aankomst is het gevoel van onbehagen groter geworden en is het noodzakelijk dat Peter zich even terugtrekt. Hij is er niet bij wanneer de delegatie uit Hardenberg binnenkomt en zij lachend verkondigen dat de geblesseerde Anrico Wassing het heeft gepresteerd om twee maal fout te rijden op 300 meter weg (en dat op de enorme vlaktes rond Oldemarkt!). Het loopt Peter op dat moment (letterlijk) dun langs de benen en hij is genoodzaakt tot een stuk zelfreflectie:
– Heb ik iets verkeerds gegeten?
– Is het spanning voor de wedstrijd?
– Is het iets anders?
Hij kan het niet goed duiden en begeeft zich naar de kleedkamer waar zijn teamgenoten hem opwachten. Het is tijd om de arena te betreden.

De mannen van DIOS bouwen het net op en het goedlachse arbitraire duo verwelkomt het team. Snel wordt gestart met het opwarmen. Peter ziet de scheidsrechter een praatje maken met Erik en Anrico en hoort deze dame, met de spelerspassen in de hand, grappen maken over de terugtrekkende haarlijn van Erik. Dit zorgt voor een komische noot binnen de verder serieuze warming-up.

Peter ziet zijn team in de eerste set uit de startblokken vliegen. Er wordt fel geknokt voor ieder punt en de rally’s worden vaak in het voordeel van de Toppers beslist. DIOS krijgt in de eerste fase weinig kansen en dat blijkt cruciaal tegen het einde van de set. Side-Out heren 2 zakt namelijk wat meer weg maar men gaat er wel met de eerste zege vandoor (23-25).

De tweede en derde set gaat de strijd lange tijd gelijk op. Peter ziet zijn teamgenoten strijden maar de afstemming ontbreekt. De wil om dit aan te pakken is er maar Peter ervaart dat hij zich op andere dingen moet focussen. Het is niet makkelijk om vol te gaan met samengeknepen billen. Tijdens een time-out erkent hij dan ook dat men niet teveel van hem moet verwachten. Het team zegt niets, zij snappen zijn probleem. Helaas gaan beide sets, hoewel fel bevochten, beide naar de thuisploeg (25-21 / 25-19).

Side-Out neemt zich voor om er dan maar een vijf setter van te maken. Peter is hier minder concent mee maar het democratisch proces binnen het team is niet te stoppen. Gelegenheidscoach Anrico gooit de opstelling om (voor zover dat kan met 7 spelers) en dat legt het team geen windeieren. Er komt wat meer sfeer in het team en er worden weer wat meer directe punten gescoord waarmee een vijfde set wordt afgedwongen (21-15).
De beslissende set eindigt relatief makkelijk. Er lijkt iets gebroken bij DIOS en al snel kijken zij tegen een achterstand aan van 1-8. De plaatselijke teller probeert nog een puntje te stelen maar wordt vakkundig teruggefloten door Anrico (die daarmee een punten scoort zonder daadwerkelijk te spelen). De Toppers laten nog even de teugels vieren maar zij gaan er uiteindelijk met de eindzege vandoor (10-15).

Opgelucht haalt Peter adem, hij heeft deze zware opgave doorstaan zonder noemenswaardige incidenten. Met deze zege weet hij dat zijn team minimaal 4e gaat eindigen en zelfs nog zicht heeft op een 3e plek. Deze kan aankomend weekend behaald worden.

Snel begeeft het team zich naar de kantine. Het gevoel van onbehagen van Peter keert toch weer even terug. Hij zit er stilletjes bij wanneer enkele teamleden als bronstige jonge mannen los gaan op de aanwezige boksbal. Het testosteron vliegt hem om de oren. Dan, op een rustig moment, heft Peter zijn glas en komt eindelijk het moment van ontlading. Zijn woorden: “ Mannen (een moment van stilte volgt)……. Ik word weer vader!!!!”. Voor de tweede keer verkeert het team in extase en ervaart Peter eindelijk weer rust en ontspanning.
Prachtige nieuws en een mooie uitslag tegen een sportieve tegenstander. Wat wil een mens nog meer!

Zaterdag spelen de toppers hun laatste wedstrijd van dit seizoen tegen de mannen uit Harlingen. Dan is er tijd voor herstel en rust en kan Peter zich richten op een nieuwe babykamer. Gefeliciteerd kerel!!!!