Toppers niet welkom in Sleen

Op een mooie, zonovergoten zaterdagmiddag stapten de Toppers 1 voor 1 in een gehuurde 9 persoons bus voor een middagje volleybal in Sleen. Exact 22 jaar geleden, ook op 5 april, werd hier ook de laatste wedstrijd van het seizoen gespeeld en ook toen waren de Toppers al kampioen. Groot verschil met toen is vooral het gewicht van de personen, de grijze haren en de prijs van het bier. En dan vooral dat laatste…

Om het thuisfront een goede nachtrust te geven had Rik zich opgeworpen als chauffeur. Mooi verhaal, maar wijd ik verder niet over uit. Met de Barman als navigator werden voor sommigen de eerste voetstappen gezet in het pittoreske Sleen. Vooraf was er al contact geweest of wij al dan niet welkom waren op het eindfeest van de vereniging. 15 euro all-in was voor ons geen probleem en we wouden hier rustig 30 of 40 euro van maken. (X10 is dat toch al gauw 300/400 euro. Minus inkoop 6 krat bier en 2 zakken bitterballen lijkt me dat een prima deal. Maar ja…) Waarbij in Slagharen iedereen welkom is op het Toppersfeest waren wij dit niet in Sleen. Volgens het bestuur omdat het een besloten feest was en de vereniging zelf geld bij doet per persoon. Met een eigen kantine is dit natuurlijk een lulverhaal! Dit hadden wij echter niet goed begrepen (of wouden we niet horen) en iedere Topper had zijn beste outfit meegenomen. We lulden ons wel naar binnen. Was de bedoeling in ieder geval…
Bij binnenkomst was het een dooie, saaie bedoeling. Paar raam-bonkende dames, geen muziek, geen sfeer en geen goed bier. De Grolsch moest nog gehaald worden bij de lokale buurtsuper en koud gezet worden, maar hierover later meer. Wij moesten de sfeer maar een beetje maken met de Slagharense toeter en de muziek.

De wedstrijd ging voor de Toppers helemaal nergens meer om. Des keizers baard. Afgelopen donderdag werd de cup met de grote oren al bemachtigd dus dit werd gezien als een mooie oefenpot richting de bekerfinale van 10 mei. Voor Sleen stond er nog wel van alles op het spel. Lijfsbehoud was het doel die dag en met de vooraf berekende 2 sets wisten ze bijna zeker dat ze er waren.
Het leuke, fijn spelende halletje compenseerde de vreselijke kantine enigszins en met Dolle Dries als spelverdeler werd de eerste set gestart. Klompie en Barman op de midden, Pedropedropedro als diagonaal en Fab en Gait als paser loper. Achterin mocht 1m30 de balletjes van de vloer vegen. Driekus nam de honneurs waar als leider en als Kim Jong Un dirigeerde hij zijn team het veld in. Heel overtuigend was het niet en met hulp van het arbitrale duo was het voor Sleen een koud kunstje om de eerste set te pakken. Ik zei duo, maar eigenlijk bedoelde ik de 1e. Die floot alsof ze een 3e klasse wedstrijd stond te fluiten en liet vooral technische veel te veel toe. ‘Ik ben wel van Sleen maar fluit zeker niet partijdig’ werd er meerdere malen genoemd. De 2e was ook niet heel ervaren en moet nog een aantal vlieguren maken maar die komt er wel. Maar dat de NeVoBo 2 scheidsrechters van eigen vereniging op een laatste wedstrijd van het seizoen zet, is in onze ogen een kwalijke zaak en mag niet weer gebeuren.

In de 2e set draaide de stuiver om en was het Side-Out dat beter in het spel kwam. En ook de 3e was voor de leuke gasten. We moesten iedere set een aantal punten extra halen om op de 25 te komen en af en toe kregen de mannen uit Sleen weer een cadeautje. Maar gelukkig hadden wij Rik die vanaf set 2 het veld betrad en uitkwam op een 100% score.

Set 4 was weer voor Sleen en voor hen voldoende voor lijfsbehoud. De 5e was voor beide teams een formaliteit maar werd uiteraard wel even gewonnen door de mannen van heren 2 (Lees: Heren 1). Na de wedstrijd werd het nog even ongezellig doordat wij beticht werden als onsportief team en vond de 1e scheidsrechter het nog even nodig om met de kaarten te gaan zwaaien. Had je ze moeten geven! Schei toch uit!
De verstandigste, en dorstigste, Toppers zetten koers naar de kantine om zich daar goed te doen aan het gerstenat aldaar. Helaas helaas was er wederom 0,0 sfeer in de kantine. 2 uit spelende teams nestelden zich aan de troosteloze tafels en omdat er geen muziek was moest de eigen geluidsbox maar weer mee. Waar wij vieze lauwe potten Grolsch dronken, dronken de mannen van Sleen hun eigen bier uit de koelbox in de kleedkamer. Beetje jammer en een dooddoener voor de sfeer natuurlijk. Er werd door ons nog even vriendelijk gevraagd of wij tóch nog welkom waren aan de dienstdoende dame, maar ‘het bestuur heeft besloten dat blablabla’. ‘En een hele dikke punt blablabla’ ‘Einde discussie blablabla’ ‘En niet meer zo zeuren blablabla’ ‘En om 20.00 uur opdonderen blablabla’. Gezellige boel daar dus!
Ook de mannen van het eerste van Sleen probeerden ons er nog bij te houden maar ook dit mislukte. Doordat wij dus écht niet welkom waren in Sleen werd er eerst maar eens een plek gezocht om te eten. Een enkele nog met de confetti in de bilnaad. Wordt nog wel een keer uitgelegd 😉

De eettent werd gevonden in Meppen bij pizzeria ristorante Trivia Del Villaggio. We waren van harte welkom als we ons konden gedragen, rustig zouden doen en rekening houden met de andere gasten. Tuurlijk konden wij dat! Dit was geen verkeerde keuze! Potverdikkie wat lekker eten! Dik 100 pizza’s op de kaart en een leuke sfeer. De serveerster, tevens dochter van de eigenaar en dochter van de eigenaar en dochter van de eigenaar en had ze al gezegd dat ze dochter van de eigenaar is? Kwam nog even aan met een lekker drankje welke ze zelf stookte en na een verdomd goede pizza en dikke halve liters KOUDE Hertog Jan werd er koers gezet richting Hoogeveen. Daar zit café de Lijst waar wij nog niet waren geweest. 10 voor 4 in bed.

Prima avondje dus en blij dat we niet in Sleen gebleven zijn!

Via deze weg willen we Heren 1 (Lees: Heren 2) ook feliciteren met het lijfsbehoud. Een knappe 4-0 overwinning in het altijd gezellige Siddeburen moet zeker vermeld worden.

10 mei doen we nog even de bekerfinale in Emmeloord.
18:00 uur.
Wees welkom!